Apart
Blijf op de hoogte en volg Daphne
05 April 2014 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Apart...
Apart hoe je ineens in een ander land kan zijn, de vlucht was goed te doen, hoeveel je eigenlijk al meemaakt met het reizen alleen. In de vlucht naar Londen zat ik naast een goed geklede meneer, die aan zijn foto's te zien een leuke tijd gehad in Amsterdam... haastig en soms met een schuine glimlach zat hij zijn foto's van zijn laptop te verwijderen terwijl hij ondertussen een smsje naar zijn vrouw/vriendin stuurde: loveyou honey, almost home. Apart... dacht ik, met hoeveel vrouwen stond je net op de foto?
Op Londen Heatrow aangekomen mochten we op zoek naar het grote geheim van gate C.. waar had die zich verstopt.. even gevraagd dan maar, train? verstond ik nou train? geen idee.. we lopen wel even rond. Na een tijdje lopen, kwamen we bij een lift uit, inderdaad.. we moesten met een trein naar gate C, apart..
Vlucht naar Johannesburg verliep soepel, goed te eten gehad en lekker geslapen, wat ik niet had verwacht. Zo gingen die 10 uur en drie kwartier zo om gelukkig.
Op Johannesburg aangekomen was ik wel kapot, maar we moesten nog even, tweede keer inchecken dan maar.. derde keer door de douane.. derde keer door de beveiliging, ik had het gehad..
Op Johannesberg kom je al meteen met een cultuur verschil, de mensen die je checken op de airport hebben gewoon een bij baantje, schoenen poetsen.. gek om te zien dat degene die je net nog serieus aan het fouilleren was nu de schoenen van een 'witte' zit te poetsen.
Na drie uur wachten kwam de ergste vlucht ooit, turbulentie op zijn top, gillende kinderen, noem het maar op.. Blij dat de vlucht na twee uurtjes weer voorbij was!
Eindelijk op bestemming, koffers halen en naar buiten, nouja koffers halen, op koffers wachten.. en lang! That is what they call here: Blame it on Africa...
Wachten is iets wat je echt moet leren hier en ik met mijn ongelofelijk sterke gevoel voor geduld is dat natuurlijk geen probleem...
Eindelijk op bestemming werden we naar het huis gebracht, we verblijven hier met veel mensen dus er zijn twee huizen. In het ene huis verblijven 12 mensen en wij hebben een eigen huisje met zijn drieën. Dit gaat nog veranderen als er mensen weg gaan uit het 'grote' huis.
Veel tijd om onze spullen uit te pakken of even uit te rusten hadden we niet, we werden meteen verwelkomt door de crew van Ready4life. Naast ons huisje zit het kantoor, daar kregen we een code of conduct, what means, do and dont's. Echt Afrikaans, een onderwerp aankaarten, daar over praten en bij een totaal ander onderwerp terecht komen, love it.
Toen dat voorbij was werden we meegenomen naar the new office, een grotere locatie voor het kantoor voor Ready4life. We hebben daar de andere vrijwilligers ontmoet en even rond gekeken. First impressive moment; we hadden een auto geparkeerd op de parkeerplaats vlak naast het nieuwe kantoor, we stonden buiten even wat te kletsen met zijn alle toen er opeens twee guys voor de auto stonden, ze keken in de auto en hadden iets bij zich... Degene van wie de auto was ging maar even checken, niks aan de hand, kwam ze even later mee terug 'He always checks new cars if they are new in the aria.' Sure...! Strange..
Na dit avontuur gingen we even kijken bij het nieuwe huis van iemand die hier woont, grappig vond ik dat, je wordt hier zo betrokken bij alles, super!
Terug thuis, eindelijk een douche!! Dat was zeker fijn. Verder niet veel tijd om iets te doen want we gingen meteen uiteten met zijn alle, gezellig en niet duur, 100 rand per persoon, klinkt veel, is nog niet eens 10 euro. Niets is hier overigens duur, je kan hier sigaretten halen voor 3 euro en stappen voor een prikkie! Dat stappen voor een prikkie heb ik zeker geweten.. 'Nog een shotje voor de nieuwkomers!' is aardig vaak gevallen...
Gisteren kregen we een township tour, heavy...
We werden opgehaald met de auto en gingen zo heel PE (port elizabeth) door.
We begonnen in de 'witte/rijke' buurt, mooie huizen, veel hotels, mooi uitzicht en goed beveiligd. Hier was nog niks bijzonders te zien.
Doorgereden kwamen we aan bij het fort van PE, vanuit hieruit is PE ontstaan. Even uitgestapt en rond gekeken, wat een uitzicht, heel mooi!
Terug in de auto begon het eigenlijk pas voor mij, dit was leuk om te zien maar nu kwamen we bij de serieuzere zaak van Afrika, de Townships.
Het verschil is hier zo groot tussen, Blacks, Coulerds and Whites. (zwarte, gekleurde en witte) De apartheid is hier nog erg sterk te merken, dit was al te zien toen we op de weg erheen reden, vroeger hadden ze aparte wegen voor Blacks and Coulerds dan voor Whites. Ze deden dit zodat de werkgevers, de witte, niet op dezelfde weg reden als de werknemer, de zwarte en gekleurde... Ook was er naast deze weg een muur, deze muur scheidt de zwarte/gekleurde van de witte.. Apart.
De mensen in de townships hebben vrijwel niks.. Huisjes van golfplaten, geen water of elektriciteit in het huis. Water halen ze bij centrale water pompen, gelukkig is dit wel schoon en drinkbaar. Elektriciteit daarin tegen hebben ze andere oplossingen voor bedacht, aftappen.. Heel gevaarlijk, de draadjes liggen gewoon over de grond aan elkaar vast getaped, er worden ook veel mensen daar geëlektrocuteerd, vooral kinderen..
Gelukkig is de overheid veel bezig met nieuwe huizen voor de mensen die in het township te bouwen. Ik vroeg me af, waarom staan er dan nog zoveel golfplaat huisjes naast de mooiere huisjes? Mensen zijn hier in dat opzicht niet dom, ze verhuren het huisje aan andere mensen om zelf geld te hebben voor eten..
Niet alleen de mensen die daar wonen hebben het zwaar. Het viel me op hoeveel honden daar ‘leven’. Heel mager en zoekend in vuilnis voor eten. Vuilnis ligt er genoeg, mensen hier gooien het gewoon op straat als ze iets weg gooien, voor het zelfde gemak, gooi je het in de afvalbak zou het hier erg goed doen..
Moeilijk eigenlijk om te beschrijven wat ik gezien heb, het is inderdaad het zelfde als dat je op tv ziet, maar de indruk die je krijgt als je er zelf doorheen rijd is onbeschrijfelijk eigenlijk.
Wat ik eigenlijk nog het ergste vond is dat we na de township tour ergens gingen eten. Klinkt gek maar het is voor ons zo makkelijk om even een tosti te gaan eten, een cola te drinken en daarna te betalen, weer zo cliché, maar je gaat er echt over nadenken..
Om even bij te komen van de ervaring die we daar gehad hebben zijn we met alle begeleiding en vrijwilligers een borrel gaan drinken, lekker! Daarna met zijn alle gegeten en dit keer vroeg naar bed, we waren kapot!
Vandaag weer een hele nieuwe ervaring gehad, ten eerste hebben wij onze mooie kia picanto nu voor de deur staan, nice! Mag er alleen nog niet in rijden.. Eerst maar even een rijlesje volgen, best apart hoor, links rijden.. help!
Na het auto huren gingen we naar Addo, dit is een natuurpark met heeeeel veel wilde dieren, heel erg gaaf. Mooie foto’s genomen en veel indruk gekregen hoe de natuur is in Afrika, waanzinnig. Mooiste moment, een olifant naast je auto zien en hem bijna aan kunnen raken, even oogcontact gehad maar volgens mij zag die me niet zitten, hij liep helaas door.
Na dit apart lange verhaal ga ik mijn zaterdag avond leuk besteden met als eerste op de planning: een garden party. Ben benieuwd.
See you soon!
Apart hoe je ineens in een ander land kan zijn, de vlucht was goed te doen, hoeveel je eigenlijk al meemaakt met het reizen alleen. In de vlucht naar Londen zat ik naast een goed geklede meneer, die aan zijn foto's te zien een leuke tijd gehad in Amsterdam... haastig en soms met een schuine glimlach zat hij zijn foto's van zijn laptop te verwijderen terwijl hij ondertussen een smsje naar zijn vrouw/vriendin stuurde: loveyou honey, almost home. Apart... dacht ik, met hoeveel vrouwen stond je net op de foto?
Op Londen Heatrow aangekomen mochten we op zoek naar het grote geheim van gate C.. waar had die zich verstopt.. even gevraagd dan maar, train? verstond ik nou train? geen idee.. we lopen wel even rond. Na een tijdje lopen, kwamen we bij een lift uit, inderdaad.. we moesten met een trein naar gate C, apart..
Vlucht naar Johannesburg verliep soepel, goed te eten gehad en lekker geslapen, wat ik niet had verwacht. Zo gingen die 10 uur en drie kwartier zo om gelukkig.
Op Johannesburg aangekomen was ik wel kapot, maar we moesten nog even, tweede keer inchecken dan maar.. derde keer door de douane.. derde keer door de beveiliging, ik had het gehad..
Op Johannesberg kom je al meteen met een cultuur verschil, de mensen die je checken op de airport hebben gewoon een bij baantje, schoenen poetsen.. gek om te zien dat degene die je net nog serieus aan het fouilleren was nu de schoenen van een 'witte' zit te poetsen.
Na drie uur wachten kwam de ergste vlucht ooit, turbulentie op zijn top, gillende kinderen, noem het maar op.. Blij dat de vlucht na twee uurtjes weer voorbij was!
Eindelijk op bestemming, koffers halen en naar buiten, nouja koffers halen, op koffers wachten.. en lang! That is what they call here: Blame it on Africa...
Wachten is iets wat je echt moet leren hier en ik met mijn ongelofelijk sterke gevoel voor geduld is dat natuurlijk geen probleem...
Eindelijk op bestemming werden we naar het huis gebracht, we verblijven hier met veel mensen dus er zijn twee huizen. In het ene huis verblijven 12 mensen en wij hebben een eigen huisje met zijn drieën. Dit gaat nog veranderen als er mensen weg gaan uit het 'grote' huis.
Veel tijd om onze spullen uit te pakken of even uit te rusten hadden we niet, we werden meteen verwelkomt door de crew van Ready4life. Naast ons huisje zit het kantoor, daar kregen we een code of conduct, what means, do and dont's. Echt Afrikaans, een onderwerp aankaarten, daar over praten en bij een totaal ander onderwerp terecht komen, love it.
Toen dat voorbij was werden we meegenomen naar the new office, een grotere locatie voor het kantoor voor Ready4life. We hebben daar de andere vrijwilligers ontmoet en even rond gekeken. First impressive moment; we hadden een auto geparkeerd op de parkeerplaats vlak naast het nieuwe kantoor, we stonden buiten even wat te kletsen met zijn alle toen er opeens twee guys voor de auto stonden, ze keken in de auto en hadden iets bij zich... Degene van wie de auto was ging maar even checken, niks aan de hand, kwam ze even later mee terug 'He always checks new cars if they are new in the aria.' Sure...! Strange..
Na dit avontuur gingen we even kijken bij het nieuwe huis van iemand die hier woont, grappig vond ik dat, je wordt hier zo betrokken bij alles, super!
Terug thuis, eindelijk een douche!! Dat was zeker fijn. Verder niet veel tijd om iets te doen want we gingen meteen uiteten met zijn alle, gezellig en niet duur, 100 rand per persoon, klinkt veel, is nog niet eens 10 euro. Niets is hier overigens duur, je kan hier sigaretten halen voor 3 euro en stappen voor een prikkie! Dat stappen voor een prikkie heb ik zeker geweten.. 'Nog een shotje voor de nieuwkomers!' is aardig vaak gevallen...
Gisteren kregen we een township tour, heavy...
We werden opgehaald met de auto en gingen zo heel PE (port elizabeth) door.
We begonnen in de 'witte/rijke' buurt, mooie huizen, veel hotels, mooi uitzicht en goed beveiligd. Hier was nog niks bijzonders te zien.
Doorgereden kwamen we aan bij het fort van PE, vanuit hieruit is PE ontstaan. Even uitgestapt en rond gekeken, wat een uitzicht, heel mooi!
Terug in de auto begon het eigenlijk pas voor mij, dit was leuk om te zien maar nu kwamen we bij de serieuzere zaak van Afrika, de Townships.
Het verschil is hier zo groot tussen, Blacks, Coulerds and Whites. (zwarte, gekleurde en witte) De apartheid is hier nog erg sterk te merken, dit was al te zien toen we op de weg erheen reden, vroeger hadden ze aparte wegen voor Blacks and Coulerds dan voor Whites. Ze deden dit zodat de werkgevers, de witte, niet op dezelfde weg reden als de werknemer, de zwarte en gekleurde... Ook was er naast deze weg een muur, deze muur scheidt de zwarte/gekleurde van de witte.. Apart.
De mensen in de townships hebben vrijwel niks.. Huisjes van golfplaten, geen water of elektriciteit in het huis. Water halen ze bij centrale water pompen, gelukkig is dit wel schoon en drinkbaar. Elektriciteit daarin tegen hebben ze andere oplossingen voor bedacht, aftappen.. Heel gevaarlijk, de draadjes liggen gewoon over de grond aan elkaar vast getaped, er worden ook veel mensen daar geëlektrocuteerd, vooral kinderen..
Gelukkig is de overheid veel bezig met nieuwe huizen voor de mensen die in het township te bouwen. Ik vroeg me af, waarom staan er dan nog zoveel golfplaat huisjes naast de mooiere huisjes? Mensen zijn hier in dat opzicht niet dom, ze verhuren het huisje aan andere mensen om zelf geld te hebben voor eten..
Niet alleen de mensen die daar wonen hebben het zwaar. Het viel me op hoeveel honden daar ‘leven’. Heel mager en zoekend in vuilnis voor eten. Vuilnis ligt er genoeg, mensen hier gooien het gewoon op straat als ze iets weg gooien, voor het zelfde gemak, gooi je het in de afvalbak zou het hier erg goed doen..
Moeilijk eigenlijk om te beschrijven wat ik gezien heb, het is inderdaad het zelfde als dat je op tv ziet, maar de indruk die je krijgt als je er zelf doorheen rijd is onbeschrijfelijk eigenlijk.
Wat ik eigenlijk nog het ergste vond is dat we na de township tour ergens gingen eten. Klinkt gek maar het is voor ons zo makkelijk om even een tosti te gaan eten, een cola te drinken en daarna te betalen, weer zo cliché, maar je gaat er echt over nadenken..
Om even bij te komen van de ervaring die we daar gehad hebben zijn we met alle begeleiding en vrijwilligers een borrel gaan drinken, lekker! Daarna met zijn alle gegeten en dit keer vroeg naar bed, we waren kapot!
Vandaag weer een hele nieuwe ervaring gehad, ten eerste hebben wij onze mooie kia picanto nu voor de deur staan, nice! Mag er alleen nog niet in rijden.. Eerst maar even een rijlesje volgen, best apart hoor, links rijden.. help!
Na het auto huren gingen we naar Addo, dit is een natuurpark met heeeeel veel wilde dieren, heel erg gaaf. Mooie foto’s genomen en veel indruk gekregen hoe de natuur is in Afrika, waanzinnig. Mooiste moment, een olifant naast je auto zien en hem bijna aan kunnen raken, even oogcontact gehad maar volgens mij zag die me niet zitten, hij liep helaas door.
Na dit apart lange verhaal ga ik mijn zaterdag avond leuk besteden met als eerste op de planning: een garden party. Ben benieuwd.
See you soon!
-
05 April 2014 - 17:51
René:
Hey schat,
Wat een leuk verslag heb je geschreven. Je doet wel erg veel indrukken op. Iedere dag zal weer een andere belevenis hebben. Vindt het nog steeds moedig dat je dit doet. Maak er iets onuitwisbaars van.
enne, blij dat je als je thuiskomt niet met een olifant thuiskomt, haha.
kus, je pa -
05 April 2014 - 17:54
Romy:
Ik wist niet dat jij zo kon schrijven Daph! Erg leuke eerste blog, ik kijk nu al uit naar de volgende! Geniet ervan moppie! Xxxxxxxxxxx -
05 April 2014 - 17:54
Mirjam:
Wat heb je in zo'n korte tijd dat je weg bent al veel geschreven en beleefd.leuk om het verslag te lezen.xxx -
05 April 2014 - 19:06
Irene En De Rest:
Top om zo al je belevenissen te kunnen volgen. Erg leuk verslag en we verheugen ons al op het volgende verslag. xxx ZIJS -
05 April 2014 - 21:15
Bernadette En De Rest:
Hoi Daphne,
Leuk om je zo te kunnen volgen. Je hebt al veel beleeft in de afgelopen dagen. Ik vind het heel tof dat je dit allemaal onderneemt. Leuk dat je al olifanten van dichtbij hebt gezien, lijkt mij wel een beetje eng. Ik heb begrepen dat je maandag begint op school zal wel heel leuk zijn. Ik ben benieuwd naar je volgende verslag groetjes det en de rest. xxxxxxxx -
05 April 2014 - 23:22
Lotte:
Hee lieve Daf!
Wat een gaaf verhaal zeg en wat kan je de dingen mooi vertellen! Twee verschillende kanten he, in Afrika? Maar wel onwijs leerzaam en je komt als een rijker mens terug.
Lieve daf, geniet ervan.. Maar dat doe je volgens mij wel!;)
Dikke kus,
Lotte. -
06 April 2014 - 17:50
Ingrid:
Tjonge Daphne wat heb jij in korte tijd al veel gedaan, gezien en beleeft!!!
Leuk hoor om te lezen!
We blijven je volgen!
Liefs, Ingrid -
07 April 2014 - 00:07
Jacqueline Pot:
He Daphne,
Wat een geweldig verslag. Leuk om te lezen, ben jaloers.
Geniet van deze geweldige ervaring. Hoop snel nog wat te lezen.
Groeten van de hele family.
Jacqueline -
07 April 2014 - 18:47
Trijntje:
Hoi Daphne,
Ik lees vol verwondering en bewondering je verhaal. Wat heb je al veel gedaan en gezien. Wel fijn dat je het patroon van ergens wat drinken, ergens wat eten, uitgaan, uit eten, drinken enzovoort kunt voortzetten:-)
Geniet lekker en op naar je volgende verhaal.
Groet,
Trijntje -
09 April 2014 - 19:48
Elly, Han En Fransien:
Hallo Daphne,
Wij hebben met veel plezier je humoristische verslag gelezen. En ja Daphne, die goed geklede man heeft zeker wat uit te leggen aan zijn "honey".
Life is bitter, life is sweet, maar het is voor velen iedere dag overleven he in de townships?
Uit je verhaal lezen wij dat je een leuke groep mensen om je heen hebt. Geniet van elke dag.
Het is een unieke belevenis.
Veel liefs van alle Heesters. -
09 April 2014 - 23:24
Eddy & Mariana:
Hey Daphne,
Leuk om je eerste ervaringen zo te lezen. We kunnen ons goed voorstellen dat je van de ene verbazing in de andere bent gevallen met zoveel contrasten, en dat je door dit allemaal ook ziet dat de rijkdom waarin wij leven een enorme luxe is.
Groeten, en we blijven je volgen..
Eddy & Mariana
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
