Reis naar Kaapstad - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Daphne Pot - WaarBenJij.nu Reis naar Kaapstad - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Daphne Pot - WaarBenJij.nu

Reis naar Kaapstad

Blijf op de hoogte en volg Daphne

02 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

We vertrokken richting kaapstad, eindelijk!
Met de 'caithness' girls (anne, marloes, jannita en ik) en bas gingen wij een reis maken van negen dagen.

First stop: Jeffreys bay, uurtje rijden vanaf PE. We kwamen aan bij het hostel, het hostel zag er wel leuk uit op zich. De verwelkoming was al super, een iets te enthousiaste jongen liet ons het hostel zien. Wat een energie had hij. Omdat we er om vier uur waren wilde we nog wel wat gaan doen, dus wij aan de iets te enthousiaste jongen vragen waar we nog heen konden. Hij vertelde over de tokkelbaan waar we van een waterval af konden. Wij: WATERVAL, vet! Nee dus.. niet zo'n soort waterval, het was een waterfall.. Ook leuk! We zijn er heen gereden en kwamen bij een soort boerderijtje aan. Leuk, dachten we, maar we zoeken een berg.. Bij het boerderijtje moesten we ons inchecken dat we er waren, we werden geholpen door een meisje van 12. daarna mochten we doorrijden. Eenmaal aangekomen bij de 'waterval' was het echt super mooi! Je zou het maar in je achtertuin hebben.. De tokkelbaan was nog best hoog, ik was meer bang voor de hoogte dan dat ik erover nadacht dat het water ook nog best wel koud kon zijn waar je in terecht kwam… JA dat was het inderdaad, KOUD!!
Nadat we dit gedaan hadden en een beetje warm waren geworden gingen we weer terug naar ons hostel, de vriendelijke jongen vertelde ons een beetje meer over Jeffreys bay. Een echte surf stad en dit was dan ook iets wat we graag wilde doen! Meteen geboekt bij onze vriendelijke vriend, dat stond dus vast!
Hehe, na een dag als dit was het lekker om in je bed te liggen.. We lagen dan ook net toen we erachter kwamen dat de volume van de televisie op 180 stond… Met mijn goede gedrag even gekeken in de huiskamer of er misschien toevallig iemand aan het kijken was, niemand.. Dacht ik. De televisie zachter gezet en weer in bed gaan liggen. Ik lag nog niet eens of hij stond alweer aan… AAAH. Terug gelopen en gecheckt wie dat nou geweest kon zijn.. Niemand?? Dit keer dan maar de televisie uit.. Hihi. Ondertussen hadden Anne en ik zo'n grote lol dat wij volgens mij het hele hostel wakker hielden.. maar dat vertellen we er maar niet bij. Televisie hadden we in ieder geval geen last meer van, wel van de radio die nog lekker naast onze kamer aan stond. Alsof we een stel criminelen waren zijn Anne en ik naar buiten geslopen, heel snel de radio uit gezet en weer in bed gaan liggen. Phoe, niemand had ons gezien!
Die nacht nog wel geslapen te hebben gelukkig, stonden we de volgende ochtend gezond weer op. SURFEN!! Daar hadden we zin in. Nog even doei zeggen tegen onze vriendelijke vriend voordat we weg gingen, dachten we. De jongen had namelijk besloten dat hij wel met ons mee wilde, hij had namelijk ook wel zin om te surfen.
Na een kwartiertje lopen en heel wat sterke verhalen verder van onze vriend kwamen we aan bij de surf plek, wauw! Wat een uitzicht. Super mooi!
We kregen les van een surf leraar. (dat was ook geen verkeerd uitzicht..) Eerst moesten we op het zand oefenen met ons bord en daarna mochten we het water in. Wat een ervaring, het was echt heel tof.
Klaar met surfen en helemaal kapot gingen we terug naar ons hostel, spullen ingepakt en naar de volgende locatie, Knysna.

In Knysna aangekomen kwamen we aan bij een klein gebouwtje wat ons hostel moest zijn… uhm, kan je hier überhaupt slapen? Toch maar naar binnen want we hadden het al geboekt. Binnen aangekomen werden we ontvangen door een zeer vriendelijke man, die wel van een grapje hield. Hij liet ons onze kamer zien, wauw, super mooie bedden en die lagen ook goed! Uiterlijk zegt dus niks. We kwamen laat aan in Knysna en hadden dus honger gekregen, van de man van het hostel hadden we wel een leuk restaurantje gekregen, was niet ver lopen dus we gingen er op uit. Als je gaat lopen heb je wel richtingsgevoel nodig natuurlijk… Het scheelde inderdaad dat wij dat alle vijf nauwelijks hadden. Helemaal verkeerd gelopen en een beetje verdwaald werden we toch wel een beetje chagrijnig, het kon nog erger… Onderweg kregen we namelijk een dikke regen bui over ons hoofd heen… Gelukkig kwamen we een vrouw tegen in de auto die niet ver van waar we liepen in een hotel verbleef. We konden daar wel lekker eten volgens de vrouw. Ze liet ons de auto in en zo zijn we met haar mee gereden. Daar aangekomen was het iets anders dan we verwacht hadden, chique.. heel chique.. Allemaal mensen in strakke pakken en mooie kleren zaten daar te eten, kwamen wij aan, helemaal doorweekt en in onze gewone kleren. Akward… Gelukkig was het eten wel lekker en viel de prijs nog wel mee voor zo'n chique restaurant.
Terug gelopen, dit keer wel meteen de goede weg, gingen we lekker slapen, op naar het olifant rijden de volgende dag!
Ja, olifanten rijden, wat een ervaring. Het voelt eigenlijk alsof je op een veel te dik paard zit. Lekker waggelen, af en toe even voelen aan zijn huid, oeh, ruw..
Nadat we dit gedaan hadden gingen we naar monkey land, dit scheen erg leuk te zijn. Het was ook best wel leuk, alleen had ik er een andere verwachting van. Je liep namelijk gewoon in een te grote apenheul voor mijn gevoel. Toch was het best bijzonder dat je door een bos loopt met zoveel wilde apen.

Next stop: Mosselbay.
We sliepen in Mosselbay in een oude trein, met naast ons meteen het strand en de zee. wat was dat gaaf! Bedjes in een coupe, niet veel ruimte, maar klein is fijn.
De oude trein had ook een barretje, super gezellig en leuke mensen. We kregen toen we daar gingen zitten meteen een welkomsshotje, twee wel te verstaan. Dit begon de avond al goed!
Na wat drankjes en lekker eten kwamen Anne en ik erachter dat we zin hadden om te zwemmen. Dus even een klein weggetje over en we waren bij het strand! Nachtzwemmen, check! Na een heerlijke douche ons bedje in gekropen. Bedje, dat is inderdaad het goede woord, ik kon me arm nog niet bewegen of ik stootte me al aan de rand of de muur, ook benen strekken was een hele opgaven.. maar het geluid van de zee waarmee je in slaap viel maakte veel goed.
Volgende ochtend in de kreukels wakker geworden met de zon en de zee als uitzicht heb ik iedereen maar even over gehaald om te gaan paardrijden. Met vier niet ervaren paardrijders was dat erg spannend. We gingen naar een boerderij waar heel veel paarden stonden, werden erop gehesen en het feest kon beginnen. Het was geweldig, en dan spreek ik niet alleen voor mezelf, zelfs mijn onervaren reismaten vonden het leuk! Missie geslaagd.
Na dit avontuur gingen we door naar Hermanus.

Hermanus, mooi plaatsje en een mooi hostel. We kwamen er in de avond aan en gingen meteen wat eten. We kregen een nummer van de taxi van de vrouw van het hostel. We dachten een gewone taxi, niet veel bijzonders. Tot dat hij voor de deur stond, het was gewoon een tuktuk, geweldig! De man vroeg ons waar we heen wilde, wij gewoon gezegd dat die ons bij een leuk restaurantje mocht droppen. Dat deed hij dus ook en we hebben daar super veel en lekker gegeten. We mochten hem bellen als we weer terug wilde en dit hebben we dan ook gedaan. Terug in het hostel gingen we vroeg slapen, er gingen namelijk de volgende dag twee mensen met haaien zwemmen, dat aanbod heb ik na veel twijfelen toch maar afgeslagen.. Beetje eng idee, in een kooitje tussen de haaien. Dan maar liever veilig met de twee andere naar een marktje, ook heel leuk en super gezellig! Toen Bas en Jannita weer veilig bij het hostel waren aangekomen zijn we de auto weer ingestapt. Weer inderdaad, want we moesten weer verder, op naar Kaapstad!

Kaapstad, wat een stad. Zoveel te zien en zoveel te beleven. We kwamen er aan en hadden een super chille kamer. Eigen douche en wc, dat kom je niet vaak tegen in een hostel. Dagen volgepland met zijn alle, dingen die we sowieso gingen doen, cape point, tafelberg beklimmen en robben eiland. Toen lekker gaan eten, je gaat wat uiteten als je op reis bent, dat het bijna gaat vervelen.
Dag 1 in Kaapstad gingen we naar Robben eiland. We moesten erheen met een boot, die rit duurde ongeveer anderhalf uur. Wat wel bijzonder was, aangezien je heel mooi uitzicht had op de tafelberg en er af en toe is een zeehond voorbij zwom!
Bij Robben eiland aangekomen gingen we met zijn alle in een bus, we kregen een rondleiding over het eiland en een gids vertelde er dan wat over. Wat hij precies allemaal gezegd heeft, heb ik eigenlijk geen idee meer van, wat praatte die gids onverstaanbaar, best wel zonde! De bus stopte bij de gevangenis, waar heel veel politieke mensen in opgesloten hebben gezeten. Heel erg apart om daar zo te lopen… we werden rondgeleid door een ex gevangenen, wat een bijzondere ervaring. Hij vertelde hoe het er vroeger aan toe ging en zijn persoonlijke verhaal, ook hebben we de cel van Nelson Mandela bekeken, klein hokje met alleen een deken en een tafeltje. Bijzonder.
Dag 2 in Kaapstad, we gingen naar Cape point, die mees suidwestelike punt van die vasteland van Afrika, zoals ze dat hier mooi verwoorden. Een heel bijzonder punt met een heel mooi uitzicht, dat moet je gezien hebben, kan je bijna niet opschrijven.
We waren daar geweest en gingen toen door naar het populairste restaurant van Kaapstad, Mama Afrika. Daar kan je pas lekker eten, struisvogel, krokodil, kudu en springbok en dat allemaal op 1 bord, heerlijk was het! Vooral de springbok vond ik erg lekker, lekker mals! Eigenlijk smaakte alles naar biefstuk, behalve de krokodil, die smaakte meer naar een iets te taaie kip.
Als je dan toch 's avonds in Kaapstad bent, kan je maar beter uit gaan. Zo gezegd zo gedaan, wat een avond, het was erg gezellig!
Dag 3 in Kaapstad, tafelberg beklimmen. Letterlijk beklimmen.. Ons plan was al om hem te gaan beklimmen, we wisten niet dat je dat via verschillende wegen kon doen. Wij gewoon een beetje bordjes gevolgd. Tot we op een gegeven moment aankwamen bij het punt dat we onszelf op een zeer gevaarlijke route bevonden.. Oke? Doorgaan, of terug? Gelukkig kwamen we toen onze held tegen, een man die deze route elke week deed. Wij vragen of wij dat dan ook konden? Natuurlijk, zei hij, alleen dikke en oude mensen konden dit niet aan.
Toen we hem aan het beklimmen waren had ik even gehoopt dat ik dik was… Wat een gevaarlijke route hadden we uitgekozen. Stijlen rotsen omhoog klimmen en maar hopen dat je goed houvast had… 1 keer was leuk, maar als ik het van te voren had geweten, had ik wel gewoon het pad gevolgd… Gelukkig dat onze held ons de weg heeft laten zien, anders waren we sowieso verdwaald.
Na dit avontuur, wat je het wel mocht noemen, waren we veilig aangekomen op de tafelberg. Ja, mooi was het, onbeschrijfelijk, zo mooi! De barre tocht heen was voor ons wel genoeg geklim en geklauter dus hebben we maar veilig de kabelbaan terug naar beneden genomen.
Dag 4 in Kaapstad, onze laatste dag helaas alweer, we moesten verder. Op naar Oudshoorn.

We dachten gezellig in Oudshoorn struisvogel te gaan rijden. Was niet zo gezellig. We kwamen aan op de farm met de struisvogels, so far so good. De farm was erg mooi, we kregen een rondleiding in een open auto, dat was wel erg gaaf. Lekker tussen de struisvogels rijden in de auto, wat een lelijke lompen dieren zijn het toch, maar wel erg grappig om te zien. De tour met de auto was afgelopen en we mochten toen de struisvogels voeren. Je kon het doen met je hand, maar die dieren hebben zo'n grote snavel dat ik het toch maar met een lepel gedaan had. (die ze bijna kapot beten…) Eindelijk gingen we doen waar we voor kwamen, erop rijden! Leuk, dachten we. Dat was het dus niet… Super zielig… De struisvogel werd met een zak over zijn hoofd in een hokje gedreven, waar je uiteindelijk er even op mocht zitten, de zak weer van zijn hoofd werd getrokken om even snel een foto te maken en daarna er meteen weer op… het was zo zielig om te zien dat we maar gewoon weg zijn gelopen, daar zijn die dieren toch niet voor gemaakt? Besef momentje, waarom zou je er eigenlijk op willen zitten/rijden, laat die dieren lekker hun eigen leven lijden… Toeristen (wij dus) maken eigenlijk meer kapot dan je eigenlijk denkt…

De volgende dag gingen we weer terug naar PE. De negen dagen naar en in Kaapstad waren voorbij gevlogen en wat een hoop mooie dingen hebben we in die negen dagen mogen zien! Iets om nooit meer te vergeten.

See you soon!

  • 02 Juni 2014 - 21:07

    Mirjam:

    hee daf. wat heb je dat weer leuk opgeschreven.hebben weer genoten van al je avonturen.we blijven genieten van al je verhalen en foto's.liefs mama en lex

  • 03 Juni 2014 - 16:59

    René:

    Wat een prachtig verslag weer zeg. Je kan als je weer thuiskomt wel een boek gaan schrijven. Onuitwisbare ervaringen. En dan die struisvogel. Was de struisvogel met die zak op zijn kop het zieligst of die op je bord gelegen hebt, haha. Ze zijn wel multi-functioneel. Nu de olifant nog. Lijkt me iets aan de taaie kant. Tot het volgende verslag!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

11 Juni 2014

Township

02 Juni 2014

Greenville

02 Juni 2014

Reis naar Kaapstad

23 April 2014

Reis in een reis

09 April 2014

Kapot
Daphne

Actief sinds 05 Feb. 2014
Verslag gelezen: 251
Totaal aantal bezoekers 3514

Voorgaande reizen:

05 Februari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: